Czas teraźniejszy trybu orzekającego

Zastosowanie/Tworzenie

Jest to czas używany najczęściej w języku francuskim. Stosuje się go do wyrażenia:

  1. czynności, która ma miejsce w chwili mówienia o niej:

    J'apprends maintenant!
    Uczę się teraz!

    Je pense; donc, je suis.
    Myślę, więc jestem.

    Qui est a l'appareil?
    Kto jest przy aparacie?

  2. czynności, która ma swój początek w przeszłości lub przedłuża się w przyszłość:

    Ils habitent le quartier depuis trente ans.
    Mieszkają w tej dzielnicy od trzydziestu lat.

    Sabine attend un bébé.
    Sabine oczekuje dziecka.

  3. czynności, które są zwyczajem lub które wykonuje się cyklicznie, np.:

    Je vais a l'école tous les jours.
    Codziennie chodzę do szkoły.

    Ils passent tout leurs vacances en Pologne.
    Wszystkie swoje wakacje spędzają w Polsce.

  4. praw naukowych, przysłów, powiedzeń lub maksym, np.:

    Un et un font deux.
    Jeden dodać jeden jest dwa.

    L'eau gele a 0 oC.
    Woda zamarza w 0 oC.

  5. tego, co jest prawdą cały czas, np.:

    Tout le monde peut se tromper.
    Każdy może się pomylić.

    Elle a les cheveux blonds.
    Ona ma blond włosy.

  6. czynności przyszłej przedstawionej jako bezpośrednia zależność od innej czynności, np.:

    Un mot de plus et je te mets dehors!
    Jeszcze jedno słowo i wyrzucam cię za drzwi!

  7. czynności przyszłych, np.:

    J'y vais demain.
    Idę tam jutro.

Tworzenie/Zastosowanie

Tworzy się go regularnie dla czasowników 1. i 2. grupy w ten sposób, że
  • końcówkę -er zastępuje się przez: -e, -es, -e, -ons, -ez, -ent;
  • końcówkę -ir zastępuje się przez: -is, -is, -it, -issons, -issez, -issent.